Als we even later aan een kopje koffie zitten, vraag ik me af waar ik nou over gepraat heb in mijn slaap. Als onze blikken elkaar kruisen, zie ik aan je dat je weet waar ik aan denk. Ondeugend glimlach je naar me, maar je zegt niets. Na de koffie vraag je of ik zin heb om mee te gaan naar de stad. Echt heel veel zin heb ik niet, ik had eigenlijk hele andere plannen, maar toch stem ik er schoorvoetend mee in. Aangezien het mooi weer is, gaan we op de fiets. Als we even later op de fiets zitten, waait je rokje iets op. Ik fiets naast je en kan je niet heel goed zien, maar in een flits zie ik vanuit mijn ooghoek een seconde de zijkant van je bil. Het lijkt haast wel of je geen slipje aan hebt, maar ik kan het ook verkeerd gezien hebben. Ik zet de gedachte opzij en fiets verder. In de stad aangekomen, stallen we onze fiets vlakbij een gezellig café met een groot terras. We komen hier vaker en zeker met dit weer kan je er heerlijk zitten. Het is druk op het terras, maar na wat zoeken, vinden we toch een plekje achter in de hoek van het terras. Je gaat tegenover me zitten en we bestellen wat te drinken. We praten wat over koetjes en kalfjes en laten de zon lekker branden op ons gezicht. Als de ober langs is geweest met onze bestelling, kijk ik hem verwonderd na. De man ziet er uit of hij ergens van geschrokken is en met een rood hoofd loopt hij weg, terwijl hij nog een paar keer achterom kijkt. Als ik jou weer aankijk om te vragen wat er aan de hand was met die man, valt mijn blik op je rokje. Meteen snap ik wat er met die man aan de hand was. Je zit met je benen iets uitelkaar en rokje is over je bovenbeen geschoven. Daardoor is het duidelijk te zien dat je geen slipje draagt. Weer krijg ik die ondeugende blik van je en aan je rode wangen zie ik dat je er van geniet dat je de ober net “per ongeluk” een inkijkje tussen je benen hebt gegeven. Heel even doe je, je benen iets verder uit elkaar, waardoor ik heel even zelfs tussen je kleine schaamlippen kan kijken. Glinsterend roze zie ik en dan doe je snel je benen over elkaar. Weg inkijk. Wat achterblijft bij mij, is een kloppende eikel tegen de band van mijn boxershort. Snel kijk ik om me heen en als ik zie dat niemand kijkt, leg ik mijn piemel wat opzij, zodat de druk wat minder wordt. Ik buig wat naar je toe en doe net alsof ik wat bij je neus wegveeg.
About the Author
